Efendimiz, bütün hayatı boyunca, İslâm'ın getirdiği prensiplerden kıl kadar dahi inhiraf etmemiştir.

Nebiler Sultanı (sallallahu aleyhi ve sellem) bir hadis-i şeriflerinde şöyle buyuruyorlar: “Ahir zamanda yaşları küçük, akılca kıt birtakım gençler zuhur edecek. Yaratılmışın en hayırlısının sözünü söylerler, Kur'an'ı okurlar. İmanları, gırtlaklarından öteye geçmez. Onlar, okun avı delip geçtiği gibi, dinden çıkarlar...”

Allah’tan af ve afiyet istemek, kulluk adına çok büyük önem ifade etmektedir.

Aile, cemiyetin en önemli rüknüdür. Bu rüknün sağlamlığı millet ve devletin de sağlamlığı demektir.

Merhamet varlığın ilk mayasıdır. Onsuz, her şey bir bulamaç ve kaostur.

“Sıla-i rahimi önemseyerek yapanlar, güzelliklerden gani gani istifade eder.

İlim yuvalarında eskiden öylesine bir ihlas vardı ki..

İnsan bu dünyada emniyetle yaşamamalı. Hiçbir zaman kendine güvenip kendinden emin olmamalı.