‘İki kişilik hastalık’ diye adlandırabileceğimiz bir rahatsızlık Alzheimer.
Çocuklar ya da gençler çoğu zaman toplumumuzda büyüklerinden “sus konuşma, lafa karışma” tarzında uyarılar alarak yetişir.
Gündelik hayatta üzerinde düşünmeye gerek bile duymadan, sıkça kullandığımız bir kelime için sözlüğe baktık: ‘Asosyal’.
Olayları ve hadiseleri değerlendirme zaafımız var. Neye nasıl bakacağımızı biliyor muyuz?
Günün herhangi bir saatinde bazen neye uğradığımızı şaşırtan sorular yakalayıveriyor bizi. Öyle anlar oluyor ki nasıl düşüneceğimizi, ne cevap vereceğimizi bile kestiremiyoruz çoğu zaman.
Okumanın önemini bilmemize rağmen bunu bir türlü alışkanlık haline getiremeyiz.
Sanırım 70’li yılların ortalarında kendimi komünist olarak görmeye başlamıştım.
